Toen men hoorde dat het Reikicentrum de naam Zijn ging krijgen, werd onderstaand gedicht van diverse kanten toegestuurd. Omdat de laatste alinea zo goed beschrijft waarom voor deze naam is gekozen vind je het vaak terug op ons materiaal. Uiteraard met medeweten van de uitgever. Ed Hoornik, de schrijver van het gedicht, werd eind april 1945 door de Amerikanden bevrijd uit concentratiekamp Dachau en overleed in 1970. Uit respect voor zijn leven nu het hele gedicht.
Hebben en Zijn
Op school stonden ze op het bord geschreven,
het werkwoord hebben en het werkwoord zijn.
Hiermee was tijd, was eeuwigheid gegeven,
de ene werkelijkheid, de andre schijn.
Hebben is niets, is oorlog, is niet leven,
is van de wereld en haar goden zijn.
Zijn is, boven de dingen uitgeheven,
vervuld worden van goddelijke pijn.
Hebben is hard,is lichaam, is twee borsten,
is naar de aarde hongeren en dorsten,
is enkel zinnen, enkel botte plicht.
Zijn is de ziel, is luisteren, is wijken,
is kind worden en naar de sterren kijken,
en daarheen langzaam worden opgelicht.
Ed Hoornik
